In de afgelopen maanden werd de Haagse gebarentaaltolk Irma Sluis ineens een nationale bekendheid in Nederland. Dat gebeurde vooral nadat ze bij een persconferentie van de regering het woord hamsteren in de Nederlandse Gebarentaal had vertaald.
De Nederlandse Gebarentaal is de moedertaal van enkele duizenden doven in Nederland, maar ook van een flinke groep horende mensen, meestal 
omdat ze dove ouders hebben. Omdat die horende mensen ook gesproken Nederlands leren, kunnen ze – na een goede opleiding – tolken tussen het Nederlands en de Nederlandse Gebarentaal.
De Nijmeegse hoogleraar gebarentaal Onno Crasborn nam onlangs een kort ‘college’ over gebarentaal op, en zette het op internet. Hij legt (onder meer) uit welke mensen gebarentaaltolk worden, waarom je volgens sommige mensen beter niet ‘doventolk’ kunt zeggen, en waarom we die tolken tot voor kort nog maar zo zelden op de televisie zagen.
Gebarentaaltolken zijn hard nodig, want voor dove mensen is het belangrijk dat er goed getolkt wordt – niet alleen bij persconferenties of evenementen, maar ook als ze bijvoorbeeld naar een notaris moeten, of naar de dokter. Er is in Nederland al wel het een en ander geregeld, maar het is volgens Crasborn nog niet genoeg: in de gezondheidszorg bijvoorbeeld vinden doven vaak helemaal niet zo makkelijk de weg.
Vragen
Bekijk de eerste 15 seconden van het college van Onno Crasborn.
1 Wat zegt Irma volgens jou?
Bekijk de eerste 6 minuten van het college en beantwoord dan de vragen hieronder.
2 Kunnen doven en slechthorenden tijdens persconferenties op tv eigenlijk niet het best gewoon de ondertiteling lezen? Licht je antwoord toe.
3 Hoe kan het dat van sommige horende mensen niet het Nederlands, maar een gebarentaal de moedertaal is?
4 Waarom kun je volgens sommige mensen beter niet ‘doventolk’ zeggen?
Kijk voor de antwoorden in TLPST nr. 67
Bron: TLPST nr. 67
Wil je meer weten over onze methode Nieuw Nederlands?
Naar de website
TLPST is een maandelijkse lesbrief van
Nieuw Nederlands en Genootschap Onze Taal.